BİR YENİ İLETİNİZ VAR (!)

Gazetemizin yazarlarından Yazar Zeynep Kal günümüzdeki sosyal medya ve teknolojiyi şöyle değerlendiriyor.

Aile toplumun en küçük yapı taşıdır. Buna paralel, hayatımızı şekillendirebileceğimiz kişiliğimizi inşa edebileceğimiz önemli bir yerdir. Toplumda iyi bir insan olmak için bu en önemli temeli iyi inşa etmek gerek. Bugünlerde çevremi şöyle bir gözlemlediğimde gördüklerime inanasım gelmiyor biz “aile” kavramını gittikçe yitiriyoruz sanki. Sevdiklerimizin gözlerinin içine bakıp: “Anne seni seviyorum, baba seni özledim.” demeyi unuttuk birbirimize sarılmıyoruz birlikte vakitte geçiremiyoruz artık. Bütün dünyamız hayallerimiz küçücük bir ekran oldu (telefonlar, bilgisayarlar, facebooklar, twitterler, instagramlar)… Gösterişi de sever olduk. Yediğimiz yemekleri paylaşma, birbirimizin gözlerinin içine bakmadan çok mutlu bir aile tablosu paylaşıyoruz (!). ‘’ Yapmacık’’ da olduk. Birbirimize sarılmadan, birbirimize karşı evin içinde, okulda, işte mutluluk pozları verdik. Sosyal paylaşım siteleri hayatımız oldu. Teknolojik aletlerin içine gömülerek Önüme bakamamaktan yürümeyi unuttuk, değerlerimizi unuttuk. Bu durum eğitim sistemimizi dahi etkiledi. Tablet bilgisayarlar, akıllı tahtalar öğretmenlerle aramıza bir perde gibi girdi. Saygıyı yitirdik, kolaya kaçmayı öğrendik. Kolaycılıkla birlikte ister inanın ister inanmayın çocuk gelinler arttı. Nasıl mı? Dediğinizi duyar gibiyim. Şöyle bir örnekle anlatayım: Henüz lise çağında saçları sapsarı, tırnaklarında kıpkırmızı ojeler ve parmağında altın bir yüzük. Evet, doğru tahmin ettiniz. Nişanlı bir lise öğrencisi… Ve ‘’ Yazın evleneceğim.’’ diyor. Tam da bu noktada irdelememiz gereken çok şey var değil mi? Bizim çağımızda yani 90’lı yıllarda biz saçımızı iki örük yapar okulumuzun yolunu tutardık. Ve tek tip okul kıyafetimiz vardı. Şimdi öğretmenler ile öğrencileri ayırt etmek çok zor. Sanırım şöyle durup nerede hata yaptığımızı düşünmekte yarar var. Sosyal paylaşım sitelerini hayatımızdan atma zamanı geldi. Hiç olmasa da az biraz mesafe koyma zamanı ! Yararlı kısmını alıp zararlı kısmından uzaklaşılmalı ve unutulmamalıdır ki en değerli olan şey ‘’ zamanımızı iyi değerlendirmek, güzel nesiller yetiştirebilmek, çocuğumuzla empati kurarak, çocuğumuza iyi ahlak ve edeple yetiştiren anne ve baba olabilmek.’’ Şimdi lütfen telefonlarımızı, bilgisayarlarımızı azıcık bırakıp sevdiklerimize zaman ayıralım. Birbirimizin gözlerinin içine bakıp birbirimizi sevdiğimizi söyleyelim. Dokunabilmeyi, sarılabilmeyi, birlikte zaman harcamayı tekrar hatırlayalım. Kaybettiğimiz değerlerimize geri dönelim. Hadi şimdi tam zamanı…